“Bij twijfel, ga naar buiten. De wind geeft je gedachten lucht.” Zo’n mooie spreuk. Zo eenvoudig en zo wijs. Zo praktisch en zó kloppend! Loopt het even niet lekker met werk? Ga dan gewoon even naar buiten!
Ik weet niet meer waar ik deze spreuk vandaan heb, maar dat geeft niet. Ik sprokkel al jaren mijn inspiratie bij elkaar, van overal en nergens. En ik vergeet de bronnen 😊
Deze spreuk komt op een Grote Stapel spreuken over de waarde van buitenlucht en wandelen.
Hier nog een paar wijsheden van die stapel:
“Na 5 minuten in de buitenlucht komt je hartslag al tot rust.”
“De áfbeelding van een plant op het bureaublad van je computer heeft al een aangetoond ontspannend effect! Planten op je werkkamer nog meer. Buiten zijn nóg meer.”
“In de cadans van het wandelen gebeurt er iets met je hersenen waardoor je op een andere manier gaat denken en er meer ruimte komt voor creatieve ideeën.”
Prachtig toch?
Sinds een paar jaar ga ik twee keer per dag preventief naar buiten. Daarmee bedoel ik: niet alleen als ik vastloop, maar gewoon als onderdeel van mijn vaste routine. Omdat ik heb gemerkt dat het me goed doet. Dat ik minder gestrest ben. Beter kan relativeren. Betere ideeën krijg. Dat ik beter het onderscheid kan maken tussen hoofd- en bijzaak. En voor een mega enthousiast, creatief, alle-kanten-op-denkend mens als ik, is zulk relativeren, prioriteren en selecteren handig. Sterker nog, van levensbelang.
Als ik niet buitenkom, ga ik denken dat alles belangrijk is. Dat alles wat ik bedenk, ook moet. Dat is funest. Dan raak ik weer overspannen, en dat riedeltje ken ik nou wel.
Dus:
GA. NAAR. BUITEN!
Frisse groet, van Soof
PS) Het is moeilijk om jezelf te fotograferen als je aan het uitwaaien bent. Tenminste, als je geen selfie wilt maken maar een foto waar een ander zich in kan verplaatsen. Een inspireeeerdende foto 😉. Dus, strikte ik mijn echtgenoot Maarten om mee te gaan naar mijn lievelingsdijkje tijdens een thuiswerklunchpauze. Dank je wel liefje voor je bijdrage aan dit blog!
