Zoals je misschien wel weet, ben ik fan van reflectie.
Ik was zestien toen ik voor het eerst op stilteretraite ging. Dat was toen om uit te vogelen wat ik na mijn eindexamen wilde gaan doen.
Op mijn achttiende ging ik theologie studeren. Geen doorsneekeuze kan ik je vertellen.
Op de studentenvereniging in Leiden vonden sommige jaargenoten mij maar vermoeiend, “want het moet bij jou altijd ergens over gáán”.
Na mijn studie heb ik een tijd als docent levensbeschouwing gewerkt op de middelbare school. Ontzettend boeiend om met pubers na te denken over grote levensvragen.
Sinds 2011 help ik mensen met humor en diepgang stilstaan bij wat belangrijk is.
De eerste tien jaar vooral in de privésfeer: met huwelijksceremonies, begrafenissen en speechhulp voor dit soort emotioneel intense bijeenkomsten.
Afgelopen twee jaar ben ik bezig geweest met de omslag naar de zakelijke markt. Nu maak ik momenten van betekenis voor organisaties. Vooral als dingen gevoelig liggen, willen mensen nog wel eens hulp inschakelen. Ik help werkgevers en leidinggevenden dan de juiste toon aanslaan, zodat hun mensen in saamhorigheid verder gaan, in plaats van hun energie en productiviteit te verliezen aan roddelende ontevredenheid.
In al die jaren zijn mijn werkzaamheden misschien veranderd, maar in de kern gaat het mij altijd om hetzelfde: uitzoomen. Reflecteren. Nadenken. Stilstaan bij wat echt belangrijk is. Dat volgen. Bewust leven.
Waarom vind ik dit zo belangrijk?
Omdat ik van het leven houd en er graag volop van wil genieten.
Omdat we in een tijd leven waarin dingen heel snel gaan. Als je niet oppast, is het leven zo voorbij. Dan lig je op je sterfbed, blijk je doodziek of heb je een ongeluk gehad en denk je: “Wat heb ik gedáán? Waar ben ik al die tijd mee bézig geweest? Nu ik het in perspectief zie, snap ik beter dat… had ik liever…” dat soort gedachten.
Mij gaat dat niet overkomen. Ik weet niet meer hoe lang geleden het is, dat ik besloot te leven vanuit de gedachte: “Als ik morgen op mijn sterfbed lig, wil ik tevreden zijn over vandaag.” Ik wil goede voornemens niet uitstellen, want je weet oprecht niet wanneer het leven plotseling stopt.
Daarom sta ik regelmatig stil. Iedere ochtend voor ik aan mijn werkdag begin, en iedere avond voor het slapengaan. Tijdens mijn korte lunchwandeling zoom ik tussentijds uit, en iedere zevende week doe ik het heel uitgebreid, tijdens mijn wat ik noem ‘sabbatweek’. (Daarover meer in deze blog als je nieuwsgierig bent.) [link naar “inspanning en ontspanning”]
Als ik stilsta en nadenk, als ik gereflecteerd heb, voel ik me daarna altijd beter:
- Ik weet beter wat ik wil en wat nu echt belangrijk is. Ik kan beter prioriteren.
- Door de afstand die ik neem, kan ik beter relativeren en mezelf gerust stellen. Er komt wat lucht bij.
- Als ik terugblik op een periode, weet ik waar ik mijn tijd en energie aan heb besteed en welke vruchten dat heeft afgeworpen. Dat geeft me een tevreden gevoel. Successen benoemen maakt me blij. Verwoorden wat anders had gemoeten, maakt me wijzer.
- Door mezelf regelmatig af te vragen hoe het met me gaat, houd ik mijn eigen welzijn in de gaten. Inmiddels weet ik goed wat ik nodig heb en kan ik mezelf dat geven. Daarom gaat het doorgaans heel goed met me.
- Als ik stilsta en vooruitblik, maak ik plannen en stel doelen. Dat geeft richting en houvast in mijn alledaagse werk. En tevredenheid als ik mijn doelen haal.
- Ik check tussentijds regelmatig of ik nog op koers lig; of het goed met me gaat en of de dingen gaan zoals ik het wil; zo nodig kijk ik wat ik kan doen om bij te sturen, of neem ik de tijd om te incasseren wat ik niet kan veranderen.
Al met al brengt reflectie mij focus en richting in mijn leven, meer tevredenheid en meer geluk. Ik ben echt fan van bewust leven en raad het iedereen aan.
Nu aan het einde van het jaar is een heel mooi moment, ook als je minder gewend bent om te reflecteren, om dat wel te doen. Voor deze ene keer in het jaar 😉
Hier een paar vragen om jezelf, zo aan het einde van 2023, te stellen. Ze zijn geschikt voor particulieren en pensionado’s, voor individuele professionals en voor teams.
- Als je terugblikt op dit jaar, wat zie je dan? Welke pieken en dalen komen bij je op?
- Welke wensen en voornemens had je voor dit jaar, en hoe is dat gelukt?
- Zijn er onverwachte dingen op je pad gekomen dit jaar? En hoe heb je daarop gereageerd?
- Welke lessen en inzichten neem je mee van dit jaar?
- Welke wensen en voornemens neem je mee voor volgend jaar?
- Hoe voel je je, nu je de tijd genomen hebt om deze vragen te beantwoorden?
Ik wil dit najaar nog heel graag een aantal teams begeleiden met zo’n reflectiesessie. Omdat ik iedereen die tevredenheid en dat gevoel van grip op zijn of haar leven gun. Omdat ik veel mensen zich te pletter zie werken en denk dat het ook echt nodig is, uit lijfbehoud en voor de duurzame inzetbaarheid: om minstens één keer per jaar stil te staan en jezelf een schouderklopje te geven.
Zoals je inmiddels hebt begrepen denk ik, passen dit soort ‘momenten van bezinning’ echt bij mij en wat ik de wereld te brengen heb. Ik wil het heel graag geven en het heeft echt waarde. Ik heb alleen een paar opdrachtgevers nodig.
Gun jij professionals uit jouw netwerk ook focus, richting en tevredenheid? Stuur deze mail dan door naar een manager, leidinggevende of werkgever die je kent. Dan kan ik samen met die persoon een mooie, bevredigende eindejaarsreflectie neerzetten voor zijn of haar team. En kunnen straks allerlei hardwerkende mensen, die ander misschien uitgeput en gedemotiveerd raken, fris en opgeladen weer beginnen aan een nieuw jaar.
Dank voor je aandacht en beste groet!
Sophie
