Speechen spannend? 3 vuistregels om je emoties de baas te blijven

Speechen is vaak spannend en emoties kunnen hoog op lopen.

Speechen doe je meestal op een belangrijk moment: je bent getuige op een huwelijk, iemand vertrekt ver weg of er is een dierbare overleden. Je ziet ertegenop het woord te nemen omdat je zoveel voelt.

Straks sta je daar voor een grote groep mensen en ineens wordt het je teveel.

Je komt niet meer uit je woorden, tranen houden niet meer op met stromen en je raakt de draad kwijt van wat je wilde zeggen. Je moet je speech afbreken en wat een mooie toespraak moest zijn, valt helemaal in het water.

Gelukkig hoeft het zo helemaal niet te gaan. Drie vuistregels om je emoties de baas te blijven:

 1) Bereid je toespraak goed voor.

Als je speech goed in elkaar zit en helemaal uitgeschreven is, geeft het vertrouwen en rust. Je weet dat alles er in staat wat je wilt zeggen, en je hebt houvast om de draad weer op te pakken mocht dat nodig zijn.

Begin door te brainstormen over alles wat je wil zeggen. Schrijf alles op, formulering en uitwerking maken nog niet uit. Orden dan je aantekeningen: cluster, schrap en zet sleutelwoorden in een logische volgorde. Zo maak je een goede opbouw voor je speech. Eenmaal tevreden over de inhoud en de opbouw schrijf je je speech helemaal uit. Het is daarbij belangrijk dat je schrijft zoals je praat.

 2) Wees niet bang om je emoties te benoemen.

Door je emoties uit te spreken, zitten ze je niet meer in de weg. Eenmaal geuit zijn gevoelens veel minder eng. Bovendien zien en voelen mensen waarschijnlijk toch aan wat je voelt. Dan siert het je om het gewoon maar uit te spreken.

Dus, ben je trots op je dochter als bruid? Maak je je zorgen over de gezondheidszorg in het land waar je broer heengaat? Ga je je overleden vader ongelooflijk missen, weet je niet wat je voortaan zonder zijn raad moet? Zeg het! Zeg het, ook al vind je het spannend. Zeg het, ook al heb je die dingen nog nooit eerder gezegd. Het geeft extra diepte aan je toespraak: hij wordt echt.

 3) Oefen je speech meerdere malen hardop.

Oefen je speech meerdere malen hardop zodat je weet welke woorden, zinnen, momenten, je ontroeren. Zo raak je gewend aan het effect dat je woorden op je hebben en word je er op het moment suprême niet door verrast.

Dus

Zie je op tegen een toespraak omdat je bang bent om overmand te worden door je emoties?

  • Zorg dat je vertrouwen hebt in je tekst door hem goed voor te bereiden en hem helemaal uit te schrijven.
  • Wees niet bang in je speech de gevoelens te benoemen die het moment bij je oproept, want dan verrijken de emoties je speech in plaats van dat ze je in de weg staan.
  • Oefen je speech net zo vaak totdat je vertrouwd bent met de woorden die jou ontroeren.

Zo houd je controle, blijf je je emoties de baas en breng je je speech tot een goed einde.

Heb je hier wat aan?

Heb je hier wat aan, ga je met vertrouwen je volgende speech tegemoet? Roepen deze tips vragen bij je op? Lijkt het je nog steeds lastig? Heb je ervaringen die je wilt delen? Laat je reactie achter. Ik ben benieuwd naar je verhaal en vind het echt leuk om van je te horen.

4 reacties

    1. Beste Jan, ik denk van wel. Ik herinner me de uitvaart van de vader van een vriendin. Het overlijden was zo plotseling geweest dat enkele familieleden, die ook wilden spreken, bepaalde rustgevende medicijnen van de huisarts hadden gekregen om de begrafenis door te komen. Ik weet niet welke dat waren maar een huisarts kan ongetwijfeld advies geven! Verder herinner ik mij van vroeger ‘Rescue’ druppeltjes, ik geloof dat dat iets homeopathisch is.
      Ik heb dus niet echt een duidelijk antwoord, sorry! Maar misschien hebben andere lezers ideeën.
      Beste groet! Sophie

  1. Hoe om te gaan met verlies van de moeder van de bruidegom tijden de speech van zijn bruiloft.

    Ga zeker een speech houden maar vind ik erg moeilijk, om niets te zeggen over zijn moeder is niet juist, maar deze emotie is nog vers en bij de woorden “ze had hier graag bij willen zijn” is erg zwaar .
    Je kan zeggen je moeder is trots op je is zo afgezaagd.
    Dus hoe houd je deze dag als de mooiste dag van je leven en leuk en gezellig.

    Tips

    1. Beste Fred, wat een goede vraag en een spannend en relevant vraagstuk inderdaad! Je bent zeker niet de enige die hiermee worstelt, ik help veel mensen met de juiste woorden vinden op zo’n moment dat het nauw luistert. Voel je vrij hier ook per mail of telefoon contact met mij over op te nemen.

      Voor nu, in het kort, en voor iedereen leesbaar, een paar gedachtes van mij hierover:

      1) Allereerst: Gecondoleerd met het verlies van je vrouw, als ik het goed begrijp. Wat verdrietig dat ze, zo te horen ‘net aan’, de bruiloft van jullie zoon mist.

      2) Zo iets belangrijks kun je inderdaad niet níet zeggen. Iedereen daar op de bruiloft weet hiervan, dus verzwijgen zou heel raar zijn, heel onecht. Je moet er echt wel íets over zeggen.

      Ja, maar hoe? Hoe zorg je dat het toch een mooie dag wordt, “leuk en gezellig” blijft? Dat het verdriet niet de overhand krijgt?

      3) Ja, het is een mooie dag, en ja het gaat over het bruidspaar. Niet de moeder van de bruidegom staat centraal. Maar: er is ook verdriet. Dat verdriet kun je niet wegdenken, niet wegtoveren, het is er. Er is nu eenmaal ook verdriet, dus helemaal alléén “leuk en gezellig” is die dag gewoon niet. Dat beweren zou niet reëel zijn. Het leven is groter dan wij en dan wij soms willen.

      4) Het zou volgens mij het allermooiste zijn als je het verdriet om het gemis van de moeder kort doch eerlijk kon benoemen. Ik raad aan dat redelijk aan het begin van de toespraak te doen, dan heb je dat gehad. Dan is de ‘roze olifant in de kamer’ benoemd en kun je daarna focussen op wat er verder allemaal te vertellen is : hoe leuk je zoon is, hoe leuk zijn partner is, hoe een goed stel jij ze vindt, hoe blij je je als vader voelt op deze dag, et cetera et cetera.

      5) Je kunt de moeder van de bruidegom ook in het vervolg van de toespraak een lichte(re) en liefdevolle plek geven, door te delen hoe zij hem / hen zag, wat zij altijd over hen zei, waar ze van genoot, wat voor advies ze zou geven aan het begin van hun gehuwde leven, et cetera. Dus dat haar liefde een plek krijgt in jouw toespraak. Die fijne, warme, plek kan ze krijgen omdat je aan het begint dat andere, verdrietige, hebt gezegd.

      En hoe zeg je dat dan?

      6) Ik zou iets zeggen in de trant van: Lieve allemaal, zoals velen van jullie weten ben ik de vader van de bruidegom. Zijn moeder, [naam], lieve [naam zoon], jouw lieve moeder of mam, is er vandaag niet bij, en dat is vreselijk. Ze had hier heel graag bij willen zijn (dat is toch zo? Dan gewoon zeggen, vind ik.), en wij hadden haar hier ook héél graag bij gehad. We moeten het zonder haar doen, en ook ik met deze toespraak, en dat vind ik heel lastig, en ik ga er het beste van maken. Ik wil jullie vertellen over…” en dan begin je met je verhaal.

      Beste Fred, en andere lezers die hiermee worstelen, ik hoop dat dit helpt. En nogmaals: individuele begeleiding geef ik ook.

      Beste groet! En een liefdevolle, oprechte dag en toespraak gewenst.
      Sophie Looijestijn

Contact

Moment van Betekenis
Louise de Colignylaan 1
2252 KL Voorschoten

Volg mij

Waar ben je naar op zoek?